هشت سال دفاع مقدس از دیدگاه من (شیز)

 

همیشه به خاطر دارم در روزهای اول مدرسه و هفته اول در زنگ درس انشاء اولین موضوع این درس درباره هفته دفاع مقدس بود من همیشه با موضوعات کلیشه ای به این موضوع نگاه می کردم از نه از دیدگاه واقعیت ، حال می خواهم از نگاه متفاوت با آنچه قبلا داشتم  این موضوع را بررسی کنم .

در روز 31 شهریور 59 صدام رهبر بعثی عراق فرمان حمله به ایران را صادر کرد تا بر اراضی جنوبی ایران که مهمترین قسمت اقتصادی ایران است حاکم شود و به گمان خود که وضعیت ایران آشفته است و تازه انقلاب کرده به تحریک دولتهای غرب وارد خاک ایران شد تا هم بر چاهای نفت ایران دسترسی داشته باشد و هم اینکه که بزرگترین نقیصه جغرافیای کشورش را که نداشتن دسترسی به آبهای آزاد وسیع است را با اشغال کشور دیگر جبران کند و در خیال خود این کار را در چند روز به انجام خواهد رسید . ولی سخت در اشتباه بود چون ایران سرای شیرمردانی بود که حتی اجازه اشغال یک وجب از خاک کشورشان را به هیچکس نخواهند داد و در اویل گام قصد اشغال خرمشهر را داشت ولی این ارتش مجهز  تا سی روز نتوانست این شهر را اشغال کند و علت آن جوانان سلحشور این شهر بود که با اسلحه های سبک دربرابر ارتش مجهز بعثی ایستادگی کرده بودند و به نوعی اولین شکست را بر آنها تحمیل کردند ولی این مقاومت بیش از سی روز دوام نیاورد و شهر اشغال و توسط عراقی ها غارت و ویران شد که حتی تا به امروز که 25 سال از آن دوران می گذرد آباد نشده است ارتش بعث در ادامه حملات خود قصد اشغال آبادان را داشت و آن را به محاصره و خود در آورد و این محاصره بیش از یک سال طول کشید تا سر انجام در پی عملیات سربازان دلیر  ایران از محاصر خارج شد و ماشین جنگی عراق متوقف شد و در ادامه این پیروزی ها در مهمترین اتفاق جنگ شهر خرمشهر نیز در 2 خرداد 61 آزاد شد .

 در این زمان عراق در خواست آتش بس داد  و کشور عربستان که یکی از بزرگترین حامیان عراق بود تعهد کرد که تمامی خسارتی که بر ایران وارد شده است و غرامت جنگی ایران را بپردازد . ولی رهبران کشورمان آن را نپذیرفتند چون فکرهای بزرگی در سر داشتند و فکر می کردند دیگر هیچ ارتشی توان مقابله با ارتش کشورمان را ندارد و قصد صادر کردن انقلاب را به کشورهای دیگر داشتند و در اقدامی بلند پروازانه قصد داشتند که عراق را کاملا اشغال و از آنجا و از طریق کشور اردن ، فلسیطین را از دست اسرائیل آزاد کنند . ولی سخت در اشتباه بودند و با تصمیم اشتباه خود جنگ را شش ساله دیگر ادامه دادند و موجباب مرگ بیش از یک میلیون انسان در این جنگ شدند .

ایران بعد از این تصمیم وارد خاک عراق شد و حتی تا پنجاه کیلومتری شهر بغداد هم پیش رفت و در شهر بصره سپاه ایران متوقف شد و دیگر نتواست به حمله خو ادامه دهد . چون کشورهای زیادی از عراق حمایت می کردند و ایران تقریبا در این کارزار تنها بود.

کم کم شکستهای ایران و عقب نشینی از مواضع گرفته شد آغاز شد و تا اشغال قسمتیهای از خاک ایران ادامه پیدا کرد و ایران قطع نامه کذای سازمان ملل را پذیرفت و رای به آتش بس داد در حالی که قسمتهای از خاک ایران در اشغال عراق بود. و موجی از نا اومیدی و احساس حقارت شکست از عراق کل کشور ایران را فرا گرفت این جریانات چند وقتی ادامه پیدا کرد تا ارتش عراق که پیشاپیش آنها منافقین قرار داشتند به امید اشغال کل ایران از  چند جبهه غرب وارد خاک ایران شدند و قصد داشتند تا سه روز تهران را نیز اشغال کنند ولی سخت در اشتباه بودند چون با بسیج نیرو در ایران و  روانه شدند این ارتش عظیم به جبهه شکست سختی از ایران دیدند و تمامی خاک ایران از اشغال خارج شد.

 

خانواده من هم به نوعی جنگ زده است البته به طریق دیگر ، خانواده ما بزرگترین لطمه را از هم میهنان و همشهریان خود دیده ، خانه ما در غرب ایران و استان آذربایجان غربی واقع است و در جریان جنگ ایران عراق همانطور که میدانید کردها نیز به نوعی به تحریک صدام شورش کردند و ادعای تجزیه طلبه کردند و در این جریان ما هم در امان نبودیم و خانه مان را به جرم اینکه کرد و وطن فروش نیستیم به کل ویران و تمام دارائیمان را غارت کردند و شانس اوردند که شهرمان یک شهر کرد نشین نیست و گرنه سر همه اهالی خانواده را می بریدند  البته من در آن روز هنوز به دنیا هم نیامده بودم . ولی این خاطره بدترین خاطره خانواده من از این جنگ بود و حالا نکته جالب اینجا است که دولت مکرمه جمهوری اسلامی در اقدامی جالب بعد از بیست و چهار سال نامه به خانه مان ارسال کرده و پدرم دعوت کرد تا غرامت جنگی خود را به خاطر آن رویداد دریافت کنیم و مبلغ سیصد هزار تومان به عنوان خسارت تعیین کرده اند و پدرم در اقدامی تحسین بر انگیز عطایشان را به لقایشان بخشید و آن پول را اصلا دریافت نکرد چرا که مبلغ خسارت ما دهها برابر بیش از این مبلغ بود  (منظورم از این مطلب این نیست که کردها افراد بدی هستند ولی گروهی از آنها در آن زمان بزرگتریم خیانت را به ایران کردند)

 

چند نکته :

1. این جنگ طولانی ترین جنگ در طول قرن بیستم بود

2. هنوز که هنوز است دلیل قاطعی برای آغاز این جنگ بیان نشده است و به نظر میرسد هر دو طرف اسیر جاه طلبی صدام شده اند.

3. این جنگ بیش از یک میلیون کشته در برداشت و ویرانی اقتصاد و صنعت هر دو کشور از اثرات  این جنگ بود

4. نیروی هوای ایران بزرگترین برگ برنده ایران در جنگ بود که از همان ابتدای جنگ برعکس دیگر موارد بر ارتش عراق برتری داشت. و نتیجه خریدهای خوب نظامی رژیم قبلی ایران و شاه بود . که اگر نبود چه بسا جنگ نتیجه دیگری داشت.

5. این جنگ  تنها مورد جنگهای ایران در تاریخ معاصر ( دویست سال اخیر) بود که هیچ قسمتی از خاک ایران از آن جدا نشد.

6. مهمترین نکته اینکه در تاریخ ایران کمتر چنین موردی را به خاطر داریم که ملت ایران چنان متحد باشند و از هرگونه جان فشانی در راه کشور خود دریغ نکنند ( البته موارد زیادی وجود دارد ولی به این حد من هرگز ندیده و نشنیده ام)

 

در آخر باید ذکر کنم این مقاله حاصل دانسته ها شنیده ها من بود و شاید در جاهای خالی از اشکال نباشد

 

لینکدونی :

 خاطرات رزمندگان ایرانی در جنگ

عراقیان از جبهه های جنگ می گویند

اندر احوال وبلاگشهر

 

 چند وقتی هست به نظر می رسد کمتر کسی در وبلاگشهر حس و حال نوشتن  دارد و اپیدمی خداحافظی و در بعضی مواقع بستن وبلاگ بدون خداحافظی بشدت در حال افزایش است و آن رشد شدید وبلاگها در این چند سال به نظر می رسد دارد متوقف می شود و کم کم دارد حالت سکون پیدا می کند ، آن اوایل وبلاگهای را می دیدم که در روز چندین بار آپدیت می کردند ولی الان حتی ماه به ماه هم مطلب نمی نویسند و به طبع  بسیاری از خوانندگان خود را از دست می دهند .

چیزی که در این چند وقته شاهد آن هستیم افزایش سرسام آور وبلاگهای زرد است که درصد بسیار بالای از وبلاگهای فارسی را شامل می شود وبلاگهای بی محتوای که چیزی برای ارائه ندارند و بیشتر مطالب آنها در مورد جفای معشوقه در حق عاشق و  عاشقان سینه سوخته ای که جای جز وبلاگ برای بیان احساسات خود نیافته اند و همچین وبلاگهای با مضون یک شبه پولدار شوید و ...  برای دیدن صحت این مطلب پیشنهاد می کنم سری به لیست وبلاگهای آپدیت شده در سرویسهای ارائه وبلاگ همچون بلاگفا ، بلاگ اسکای ، میهن بلاگ ، پرشین بلاگ و ... بزنید .

بحث دیگر در مورد وبلاگهای تازه تاسیس است که مدیران آن از همان اول انتظار دارند که بازدید گنندگان  میلیونی داشته باشند و بخش کامنتهای آنها پر از نظرات بازدیدگنندگان آن باشد و در موارد بسیار جالب شاهد هستیم که وب مستر شرط می گذارد اگر نظرات مثلا اگر بیش از ایکس مقدار نباشد دیگر مطلب نخواهد نوشت . و حتی وبلاگهای را مشاهده می کنم که از اصول اولیه وبلاگ نویسی هم خبر ندارند برای مثال چند روز پیش وبلاگی را مشاهده کردم که در صفحه اول خود 72 پست قرار داده بود و حجم صفحه اول وبلاگش بیش از 3.5 مگابایت بود .

نکته دیگر  که به نظر من بسیار مهم است روی آوردن اغلب وبلاگی ها به کپی کاری غیر مجاز از وبلاگهای دیگر و قرار دادن مطلب دیگران در وبلاگ خود و به اسم خود که موجبات ناراحتی و رنجش نویسنده آن می شود و چون در ایران قانون کپی رایت وجود ندارد نویسنده اش نمی تواند هیچ اقدام قانونی انجام دهد. و باز برای دیدن صحت این مطلب می توانید یکی از مطالب وبلاگهای  که نرم افزار معرفی می کنند مانند دانلود دات کام یا تک دانلود و...  را در وب جستجو کنید و شاهد خواهید بود چند وبلاگ دیگر آن را بدون اجازه در وب خود قرار داده اند

آخرین نکته این که من چقدر از کامنتهای ( وبلاگ قشنگی داری به منم سربزن) بدم  میاد

 

و از  زهره  ، مهرنوش ، زیر خط آی تی ، فرزاد ، papiyoon  عزیز  و سایر دوستان که از طریق کامنت وا یمیل و پی ام تولدم را تبریک گفتن صمیمانه متشکرم  .                                      

لینکدونی:                                                                                                             

کشف آثار باستانی، شغل جدید نرم‌افزار جنجالی گوگل «Google earth»

جستجوی موسیقی در اینترنت

راهنمای نصب لینوکس سوزه 9.3

فشرده ساز سایتها

ترفندهای داشتن یک وبلاگ پربیننده